Księżniczka Anna Wazówna siostra rodzona króla Zygmunta III Wazy, pierwsza w Polsce wyhodowała TYTOŃ. Zajmowała się między innymi botaniką i ziołolecznictwem. Na wzgórzu zamku w Golubiu założyła ogród botaniczny do którego sprowadzała rośliny z całego świata. Tu również trafiły nasiona tytoniu, które do Polski przywiózł poseł Paweł Uchański w 1589 roku z Konstantynopola.
Tytoń przez ludy pierwotne stosowany był w lecznictwie, wierzeniach religijnych i magii. Zanim poznano tytoń w Europie używany był przez mieszkańców obu Ameryk w charakterze leku przeciwbólowego i wzmacniającego, ale przede wszystkim w obrzędach religijnych lub w celu odstraszenia złych duchów.
Krzysztof Kolumb w czasie swojej pierwszej wyprawy w 1492 roku otrzymał w prezencie zwitki liści tytoniu od Indian. Załodze Krzysztofa Kolumba tak spodobał się zwyczaj palenia, ze zabrali go ze sobą do Europy.
Tytoń zaczął pojawiać się na dworach królewskich. Do Anglii przywiózł tytoń sir Walter Raleigh którego niezwykłe właściwości zachwalała Elżbiecie I. Na dwór francuski tytoń przywiózł lekarz i ambasador Jean Nicot. Od jego nazwiska wzięła się nazwa „nikotyna”.
W Polsce moda na palenie pojawiła się po roku 1620, amatorem fajki był sam król Jan III Sobieski, powstały słowa takie jak: tytuń (od tureckiego „tutun”), lulka, kapciuch i cybuch.
Sejm w 1661 roku uznał tytoń za nieszkodliwy dla zdrowia i ustanowił cło. W 1770 roku wprowadzono monopol na manufaktury tytoniowe i polski tytoń stał się znaczącym źródłem dochodu skarbu państwa.
Anna Wazówna pochowana została w Toruniu w 1636 r. W kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Na kolażu fragment rzeźby z sarkofagu toruńskiego.
